رودخانه نیل در تیتان

دانشمندان بر تیتان رودخانه‌ای پر از هیدروکربن مایع یافته‌اند. این رودخانه که در قطب شمال تیتان قرار دارد در تمام مسیر خود، در تصاویر با تفکیک‌پذیری بالا کاسینی، تیره و تاریک به نظر می‌رسد.

گرچه پیچ و خم های اندکی در این رودخانه وجود دارد ولی مسیر نسبتاً مستقیم آن نشان می‌دهد که در مسیرِ دست کم یک گسل جاری است، مانند دیگر رودهای بزرگی که در حاشیه‌ی جنوبی همین دریای تیتان روان هستند. چنین گسل‌هایی – شکست‌های بستر سنگی تیتان – شاید به معنای تکتونیک‌های صفحه‌ای مانند آن‌چه روی زمین است، نباشند، ولی باز هم رو به ورودی حوضه‌ی رودخانه‌ها دارد و این رودخانه‌ها خود به دریایی بزرگ تبدیل می شوند.
تیتان تنها دنیای دیگری که در سطح خود مایعات پایدار دارد وعلاوه بر این مایعات در این قمر جریان و حرکت هم دارند. چرخه‌ی هیدرولوژیکی زمین بر پایه‌ی آب استوار است اما چنین چرخه‌ای در تیتان به هیدروکربن‌هایی مانند اتان و متان بستگی دارد. در تصاویر نور مرئی که کاسینی اواخر سال ۲۰۱۰ از مناطق استوایی این قمر منتشر کرد مناطقی دیده می‌شود که بعلت بارندگی تیره رنگند. طیف‌های نور مرئی و نور فروسرخ کاسینی نشان ‌می‌داد که اتان مایع در دریاچه‌ای در نیم‌کره‌ی جنوبی تیتان وجود دارد که این دریاچه از سال ۲۰۰۸ به نام دریاچه‌ی «Ontario Lacus» شناخته می‌شود.
گویا تیتان هم دنیای پرآشوبی است که در آن باران می بارد، رودخانه‌ها جاری‌اند و دریاچه‌ها و دریا‌ها را می‌سازند و با بخار شدن متان باز این چرخه ادامه می‌یابد. تصاویر جدید کاسینی این رودخانه را دنبال کرده است و به دریای کراکن Kraken رسیده است که اندازه‌ای در حد دریای خزر و دریای مدیترانه دارد. مسیر این رودخانه‌ی جدید که به رودخانه‌ی نیل تیتان مشهور شده است تا دریای کراکن ۶۷۰۰ کیلومتر است. این نخستین باری است که چنین تصویر دقیقی از رودخانه‌ای بر سیاره یا قمر دیگری گرفته می‌شود.

آذر 91

" نجوم و فضانوردی"